Można powiedzieć, że miłość to temat przewodni lutego – w tym miesiącu przypadają walentynki, czyli święto osób będących w związkach. Miłość romantyczna to jednak nie jedyny rodzaj miłości – oprócz niej możemy doświadczać także przyjaźni, przez wielu traktowanej jako rodzaj miłości, a także miłości do naszej rodziny. Szczególnym rodzajem takiej relacji jest miłość rodzicielska – ogromna, bezwarunkowa; można powiedzieć, że czysta i pełna.
Jaka jest, lub też powinna być, miłość dziecka do rodzica? Przede wszystkim, bezwarunkowa – dziecko powinno mieć poczucie, że zawsze będzie kochane i akceptowane, nieważne, jak się zachowa czy też jakie błędy popełni. Rodzic powinien dać dziecku do zrozumienia, że jego miłość od niczego nie zależy – wystarczającym powodem jest bycie jego dzieckiem.
Miłość rodzicielska powinna być także akceptująca – rodzic powinien mieć świadomość, że dziecko, choć małe, jest odrębną jednostką, które może mieć swoje zdanie i dokonywać własnych wyborów. Akceptacja wszelkiej inności dziecka może być trudna, szczególnie, gdy chce ono być zdecydowanie inne niż jego rodzice. Akceptacja wyborów dziecka jest konieczna dla jego rozwoju emocjonalnego (oczywiście, jeśli tym samym nie sprawia sobie ani innym krzywdy). W niektórych sytuacjach, powinniśmy także dać dziecku przestrzeń na popełnianie błędów. Miłość rodzicielska, nawet największa, nie jest w stanie uchronić dziecka przed złymi wyborami czy niebezpieczeństwami – ważne, by dziecko bezwarunkowo akceptować i wspierać.
Prawdziwa rodzicielska miłość powinna być także cierpliwa i wyrozumiała. Można powiedzieć, że dziecko to mały człowiek, który uczy się jeszcze reguł rządzących światem, i stara się do niego dostosować, nieraz popełniając wiele błędów. Warto również pamiętać, że dziecko czasem reaguje w niewłaściwy, nieprzystosowany społecznie sposób, ponieważ nie potrafi inaczej. Rola rodzica polega tu na wsparciu dziecka, a także, w razie potrzeby, zapewnieniu mu profesjonalnej pomocy.
Miłość rodzicielska to szczególna relacja – bezinteresowna, bezwarunkowa, cierpliwa i akceptująca. Jako że relacja z rodzicami jest dla każdego człowieka podstawą dla nawiązywania późniejszych relacji, warto ją pielęgnować! 🙂