Wiemy już, na czym polega rozwój osobowości, a także wynikające z niego zachowanie dzieci, nastolatków i osób dorosłych. Do omówienia pozostała nam ostatnia grupa wiekowa, jaką jest grupa osób starszych.
Na samym początku warto odpowiedzieć na ważne pytanie – czy u osób starszych osobowość może podlegać zmianom? Podobnie jak w przypadku pozostałych osób dorosłych, osobowość jest raczej stała, natomiast może ulegać subtelnym zmianom pod wpływem czynników stresujących, których u osób starszych może występować wiele (np. choroba, bycie opuszczonym przez dorosłe dzieci, śmierć bliskiej osoby). Charakterystyczna dla osób starszych jest też stopniowa utrata intensywności takich cech, jak ekstrawersja oraz sumienność, co wynika ze stylu życia, który wiodą osoby starsze. Ze względu na swój wiek i często także występujące choroby i schorzenia, a także specyficzną sytuację życiową związaną z przejściem na emeryturę, seniorzy są zwykle mniej aktywni, a także mają tendencję do izolowania się od otoczenia i spędzania coraz większej ilości czasu samotnie. Często zdarza się ponadto, że obserwowane zmiany w funkcjonowaniu osób starszych są objawami chorób neuropsychologicznych, w tym demencji starczej. Zmiany w zachowaniu seniorów mogą wynikać także z przeżywanych trudności psychicznych. Często obserwowana u osób starszych drażliwość i zgorzkniałość może być w rzeczywistości objawem depresji.
Wraz z tym postem kończymy tematykę osobowości. W styczniu dowiedzieliśmy się, że osobowość kształtuje się we wczesnym dzieciństwie, a także jest plastyczna we wcześniejszych etapach życia, później stanowiąc już raczej stałe uwarunkowanie ludzkich zachowań. Kolejnym, ważnym w dzisiejszych czasach tematem, którym się następnie zajmiemy, jest tematyka depresji – wszystkich zainteresowanych zapraszamy do lektury!
