W lutym przypada Międzynarodowy Dzień Depresji – z tego powodu, luty poświęcamy tematyce bardzo aktualnej i obecnie powszechnej – depresji. Czym właściwie jest depresja? Mówiąc prosto, depresja jest zaburzeniem afektywnym (zaburzeniem nastroju), którego głównym objawem jest długo utrzymujące się obniżenie nastroju. Z badań wynika, że depresja może wystąpić już u małych, kilkuletnich dzieci.
Wśród najmłodszych występuje kilka objawów, które są charakterystyczne dla osób w różnym wieku – jest to przede wszystkim utrzymujący się smutek, rzadkie odczuwanie radości, a także spadek apetytu i brak energii. Wśród dzieci, na tle innych grup wiekowych, widoczne jest jednak kilka specyficznych objawów. U dzieci cierpiących na depresję charakterystyczne jest osłabienie uwagi i koncentracji, co często obserwowane jest u dzieci w wieku szkolnym, które zaczynają mieć trudności z nauką. Dzieci, u których diagnozuje się depresję, często stają się apatyczne i szybko się męczą. Tracą zainteresowanie rzeczami, które wcześniej sprawiały im radość – są mniej chętne, by się bawić, oddawać pasjom, spędzać czas z rówieśnikami. Charakterystyczne są także zaburzenia snu i jedzenia. Dzieci cierpiące ma depresję zwykle albo odmawiają jedzenia, albo jedzą dużo więcej, niż przed wystąpieniem niepokojących objawów. Część dzieci boryka się z bezsennością, natomiast druga część z powodu depresji śpi zbyt dużo.
Depresja u dzieci może wyglądać zupełnie inaczej, niż u dorosłych. Ponadto, objawy depresji mogą być błędnie spostrzegane jako przejaw burzliwego dorastania. Z powodu braku objawów charakterystycznych wyłącznie dla depresji, u cierpiących na nią dzieci często błędnie diagnozuje się ADHD lub zaburzenia zachowania. Z tego powodu, bardzo ważna jest wiedza na temat specyfiki depresji u dzieci, a także uważność na wszelkie przejawy obniżonego nastroju.
Zapraszamy do lektury kolejnych postów, które zostaną poświęcone depresji u młodzieży, dorosłych i seniorów. Dobrego dnia!
