W tym miesiącu skupiamy się na rodzicielstwie – zadaniach, jakie powinni spełniać rodzice dzieci w zależności od ich wieku i poziomu rozwoju. Może wydawać się, że rola rodzica kończy się wraz z osiągnięciem przez dziecko dorosłości i początkiem samodzielnego życia. Choć rola rodziców dorosłego dziecka wygląda zupełnie inaczej niż przed osiągnięciem przez dziecka pełnoletniości, rodzic nadal pozostaje ważną figurą w życiu dorosłej osoby. Jaki więc powinien być rodzic dorosłego dziecka?
Gdy dziecko osiągnie dorosłość, rodzice powinni przede wszystkim uświadomić sobie niezależność dziecka i jego prawo do własnych wyborów. Rolą rodzica jest wobec tego akceptacja stylu życia dziecka, a także wszystkich jego decyzji – nawet, gdy pozostają sprzeczne ze światopoglądem rodziców. Rodzic może uznawać, że wybory dziecka nie są słuszne – nie musi ich aprobować, jednak powinien je szanować. Akceptacja stylu życia dziecka dotyczy także sposobu wychowywania przez niego własnych dzieci – dopóki nie jest to sposób krzywdzący lub przemocowy, dziadkowie nie powinni nakłaniać swoich dzieci do zmiany stylu wychowywania ich wnuków. Rodzice dorosłych dzieci chcą zapewnić swoim dzieciom jak najlepsze życie, dlatego nawet w ich dorosłości nieraz usiłują na nich wpływać. Ważne, by rodzice powstrzymywali się od udzielania zbyt dużej liczby rad – zwłaszcza wtedy, gdy ich dziecko wyraźnie sygnalizuje, że nie potrzebuje pomocy w podejmowaniu decyzji.
Mimo że głównym zadaniem rodziców osoby dorosłej jest szacunek do jej odrębności i niezależności, nadal pozostają oni ważną częścią życia swojego dziecka. Ważne jest wobec tego, by utrzymywali kontakt ze swoimi dziećmi, interesowali się ich życiem, a także uczestniczyli w ważnych momentach ich życia (takich jak początki nowego związku czy narodziny dziecka). Powinni przy tym być również dla swoich dzieci emocjonalnym wsparciem, zawsze będąc gotowym do rozmowy i dzielenia się swoim doświadczeniem.
Rola rodziców w momencie, gdy dziecko osiąga dojrzałość, ulega diametralnym zmianom – także ze względu na zmiany, które rodzice sami przechodzą w związku z początkiem okresu starzenia się. Ważne jest więc wzajemne zrozumienie zarówno dorosłych dzieci, jak i ich rodziców, a także gotowość do rozmowy i wspierania się.
